De Europapanoramaweg nabij Matrei.

Op een alweer zonnige, zij het niet kristalheldere, julidag in 2004 besloten we de Europapanoramaweg te bewandelen.
Aan de rand van Matrei namen we daarom de Goldriedbahn.
We vertrokken op 920 meter, het station boven ligt op 2150 meter.
Ook de kostprijs van deze kabelbaan was inbegrepen in onze Osttirol Card.
Matrei zelf ligt op 1000 meter, en is met 4903 inwoners de tweede grootste gemeente van Osttirol, na Lienz uiteraard.


Er diende dus toch een flink hoogteverschil overbrugd te worden van 1230 meter.


Vroeger was er een stoeltjeslift vanuit Matrei.
Nu zijn de stoeltjes vervangen door veel snellere, maar iets minder gezellige bakjes.
Deze zijn natuurlijk wel comfortabeler tijdens koude winterdagen.
De rode kleur vind ik persoonlijk wel goed gekozen, het oogt best ''flashy'', hetgeen wel vooral in de winter tot zijn recht komt.
Op de achtergrond zagen we enkele van de 60 drieduizenders, die vanaf de panoramaweg te bewonderen zijn.
Hun riante gletsjers lagen prachtig te blinken in de zomerzon.


Eind juli, bloeiden de Alpenroosjes nog volop boven de 2000 meter-grens.


De lift accomodatie ontsiert natuurlijk wel een beetje het landschap,
maar maakt het ook mogelijk om wat minder fitte mensen van de bergen te laten genieten.


De wandeling die wij maakten was vrij vlak.
Een beetje op en neer is in het hooggebergte nu eenmaal onvermijdbaar.


De mooie groene, ietwat minder hoge Alpentoppen waren eind juli 2004 ook nog getooid met wat restsneeuw.
Dat was het jaar voordien wel eventjes anders.


Ik (Gentiaan) had me deze keer wel kleurrijk aangekleed, eerder onbewust, maar het stond wel mooi op de foto's.
Genieten van het landschap was het zeker, elke Alpenfreak kan zich dat wel inbeelden.


Langsheen groene almen gingen we verder.


We wandelden net boven de boomgrens, op hoogtes tussen 2150 en 2250 meter.
Dat wijst toch duidelijk op het gunstige klimaat van Osttirol.
Ondertussen kwamen we steeds dichter bij Oostenrijks hoogste, en nationale trots.




Doordat we vrij vroeg vertrokken waren, was het wandelpad nog niet overbevolkt.
Op mooie zomerdagen is het wel aan te raden niet te laat te vertrekken.


Van een Alpenidylle gesproken. De bloeiende Alpenroosjes op de voorgrond
en het sterk vergletsjerde ''dak van Oostenrijk'' als decor.


Dit koppeltje genoot ook duidelijk van het fenomenale uitzicht.
De Europapanoramaweg is dan ook wondermooi.


Waar kon men al beter op een bankje verpozen?


Langzaam kwamen er meer wandelaars.


We naderden stilaan het eindpunt van onze vrij korte, doch schitterende wandeling.
De hut was voor ons het keerpunt.


Eventjes verdween het topje van de Großglockner achter een wolkje.
De hoogste berg van Oostenrijk is overigens 3798 meter hoog.


De Kals-Matreier-Törl-Hütte ligt op 2207 meter.
Het hoogteverschil met het vertrekpunt is dus slechts 57 meter, maar zoals gezegd,
is het parcours wat golvend, en moet er toch een beetje gestegen en gedaald worden.


Een blik in het Kalsertal. Het was er wel een beetje nevelig.
Het betreft hier natuurlijk ook een tegenlicht-opname.
Kals ligt op 1325 meter, dus een kleine 900 meter lager dan de hut.
Vanuit Kals is er een zetellift naar de Europapanoramaweg.
Als men over een Osttirol Card beschikt is deze vanzelfsprekend ook gratis.


Een lekker stevig glas Oostenrijks gerstennat kan ook smaken natuurlijk, zeker in het heerlijke Alpendecor van Osttirol.
Uiteraard kan men nog veel verder wandelen, hetgeen de twee in het wit geklede mensen vast van plan waren.


De twee jonge mensen waren vast van plan om er met schwung nog ettelijke kilometers bij te doen.
Gods verering is ook in Osttirol rijkelijk geïllustreerd,
hetgeen er toch vaak toe bijdraagt de typisch Oostenrijkse sfeer in en uit te ademen.

De Großglockner werd voor het eerst succesvol beklommen op 28 juli 1800 door de gebroeders Martin en Sepp Klotz,
timmerlieden uit het Karinthische Heiligenblut en pastoor Horasch uit Döllach, eveneens uit het in Karinthië gelegen Mölltal.


In tegenstelling tot de rode Alpen-Huislook (Sempervivum tectorum alpinum)
komt men de Gele Huislook (Sempervivum Wulfénii) eerder zelden tegen.
Het was dan ook een prettige bonus toen ik (Otzi) dit prachtexemplaar voor mijn lens kreeg.

Het viel toch op dat er veel oudere mensen onderweg waren.
Hetgeen toch tot vreugde strekte, vonden wij.
Wij hopen dat over enkele decenia ook nog te kunnen doen. En dit mede door wegen en kabelbanen.

Matrei ligt zo'n 1115 km van Knokke (B), 1105 km van Middelburg (NL),
1175 km van De Panne (B), 1185 km van Amsterdam (NL), 1025 km van Antwerpen (B),
1110 km van Leeuwarden (NL), 1080 km van Gent (B), 1150 km van Utrecht (NL), 1040 km van Brussel (B),
1080 km van Breda (NL), 935 km van Genk (B) en 920 km van Maastricht (NL).

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------