Passentrip van Olang naar Sankt-Ulrich / Ortisei

Op maandag 24 juli 2006 besloot ik om een passentrip vanuit Olang te maken.

De GPS was handig, al begin ik de streek vrij goed te kennen.

 

Na ongeveer 12 kilometer kwam ik al op de eerste pashoogte aan, de Furkelpass.

 

 

Doordat het nog vrij vroeg was, reed ik vrijwel alleen de afdaling naar Sankt Vigil.
In de verte zien we de Peitlerkofel.

 

 

De spandoeken voor de Alpijnse skiwedstrijden voor heren,
die in december 2006 zouden plaatsvinden, waren in het Abteita (Val Badia)l al prominent aanwezig.

 

 

Na een vijftigtal kilometer rijden kwam ik dan in het prachtige Kolfuschg aan.
Kolfuschg ligt 1645 meter boven de zeespiegel.
Het zicht op de noordkant van het Sellastock-massief was werkelijk schitterend.
Dit typerende Dolomieten-massief flirt zowat met de 3000-metergrens.
De hoogste top ervan reikt echter al een heel stukje boven deze magische hoogtegrens.
Het is de 3152 meter hoge, Piz Boë.

 

 

Het open hek nodigde me uit om het typische, fraaie kerkhof te bezoeken.

 

 

De mooie, Oostenrijks aandoende graven toonden duidelijk aan , dat we ons in Zuid-Tirol bevonden.

 

 

 

 

 

Via het veel grotere Kurfar (Corvara), waartoe Kolfuschg behoort, reed ik dan in de richting van de Passo di Campolongo.
Op de achtergrond sprong de huisberg van Kurfar erg in het oog.
De spitse Dolomietenberg, Sassongher is 2665 meter hoog.
In Kurfar en de omliggende dorpen, zoals Kolfuschg wonen 1266 mensen, die maar liefst drie verschillende talen spreken.
Men spreekt er vooral Ladinisch, 91,0%, 4,6% Duits en 4,4% Italiaans.
Maar ik neem aan dat alle inwoners ook wel Duits, en de meeste Italiaans verstaan.
De Passo di Campolongo vormt de grens tussen Zuid-Tirol en Veneto.
De pashoogte bedraagt 1875 meter.

 

 

Ik liet Arabba letterlijk rechts liggen en zette mijn weg voort naar de Passo Pordoi.

 

 

De Pordoipas is 2239 meter hoog en het gemiddelde stijgingspercentage van de pas bedraagt 15%.
De kabelbaan naar de Sas de Pordoi, was vanop de weg duidelijk te zien.

 

 

De laatste pas op het dagmenu was de Sellapas.

 

 

 

 

 

Ziehier het uitzicht dat ik had vanaf onze picknickplek.

 

 

De kabelbaan naar de Sas de Pordoi, was ook vanaf de Sellapas duidelijk te zien.

 

 

 


Op de achtergrond pronkten de drie pieken van de Langkofel-groep.
De hoofdtop, de Langkofel zelf, is 3181 meter hoog.
De Langkofel is een begrip bij bergbeklimmers.
De loodrechte wand is maar liefst 1896 meter hoog en werd pas in 1869 voor het eerst succesvol beklommen.

 

Vanaf de pashoogte vatte ik dan de afdaling naar Wolkenstein aan, en rij zo Zuid-Tirol terug binnen.
De Sellapas is 2240 meter hoog en de gemiddelde stijging is 11%.

 

 

Het was eigenlijk wel opvallend rustig, op de meestal zo drukke Sellapas.


___________________


Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het
ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------

Wij zouden het ten zeerste op prijs stellen
mocht u een woordje nalaten in ons gastenboek.


GASTENBOEK ARCHIEF