Zondag 16/07/06


Vandaag willen we graag een uitgestippelde wandeling nabij Cortina d’Ampezzo doen.

Onderweg stoppen we nog even bij het Cafe - Restaurant "Drei-Zinnenblick.

Zoals de naam al doet vermoeden, heb je van hieruit zicht op de Drei Zinnen.

Draai je naar rechts, dan heb je een mooie kijk op de Monte Christallo.

Aangezien er, aan het begin van het wandelpad dat we wilden lopen,
absoluut geen parkeerplaats meer te vinden was, kon de wandeling niet doorgaan.
We besloten door te rijden en een vroege lunchpauze te nemen.

Tijdens de picknick beslisten we om naar Venetië te gaan.
Onze GPS gaf 180km aan, en dat leek wel te doen.

 

Na een goede twee uren rijden kwamen we aan in Venetië.

Venetië de Dogenstad ligt op 120 eilanden tussen 150 kanalen die door 400 bruggen overspannen worden.
Tezamen met de talloze kunstschatten en de aparte levenswijze maken deze van Venetië een unieke stad.

Venetië, ooit de grootste havenstad van de westerse wereld,
werd in de 5de eeuw gesticht door voor de Hunnen gevluchte bewoners
van het vaste land die in de lagunes een veilig heenkomen vonden.

De schutspatroon is de evangelist St. Marcus wiens lichaam de Venetianen mee hadden genomen uit Alexandrië.
Zijn symbool, de gevleugelde leeuw, werd het stadswapen.
Onder de dogen (dux = hertog) kwam de stad, gunstig gelegen tussen de oriënt en het westen, tot grote bloei.
Met name tijdens de kruistochten kwam de stad tot grote bloei en macht.
Veel grote paleizen, kerken en openbare gebouwen kwamen in die tijd tot stand.
Toen de Turken Byzantium veroverden zette het verval van de stad in,
mede door de ontdekking van Amerika waardoor de handel zich verplaatste naar het westen.










We parkeren in Venetië in de Tronchetta parking (12 euro) en nemen daar de boot naar het San Marcoplein.
Dat kost ons 7,5 euro per persoon. Alles gaat er zodanig snel dat het ons heel illegaal lijkt.

En dat terwijl de waterpolitie heel zichtbaar aanwezig was.

Ik raak er overdonderd door de fraaie gebouwen.

Ik en onze jongste zoon genoten met volle teugen van het varen,
en dat terwijl vrouwlief met de oudste zoon aan het bakken waren binnenin de boot.

Hé, is dat niet het beroemde San Marco?

Na een ruwe tocht geraken we toch nog veilig en wel aan wal.

 

 

 

We wandelen er wat doelloos het San Marcoplein op en genieten er ondanks het vele volk van de tamme duiven.

 

Links staat het San Marco en rechts het Dogenpaleis.

 

Ik kijk hier mijn ogen uit; wat een fraai stukje cultuur.

 

 

 

Hier zie je alle nationaliteiten van heel de wereld de revue passeren.
Hier en daar zijn overladen kraampjes met venetiaanse maskers,
waaiertjes, postkaartjes en andere rommel te bezichtigen.
We kopen aan één van zo’n kraampjes een stadsplan (4 euro) en kunnen hiermee
een gerichte wandeling door Venetië terug naar de parking aanvatten.

We stappen er door een wirwar van straatjes, over talloze bruggetjes, het ene nog mooier dan het andere.



In de straatjes vind je mini-winkeltjes met venetiaanse maskers, glas, kleding.

Het is er druk, maar gezellig druk.
Dit neem je er in volle seizoen bij als je een wereldmonument wil zien.

GA HIER NAAR DE TWEEDE PAGINA.