De Krimmlerache met zijn watervallen

Bijna niet te geloven, maar ook vandaag ziet het ernaar uit dat we een prachtige dag krijgen.
We lopen al lang met het idee om eens de Krimmler Ache en zijn beroemde watervallen te bezoeken.

We arriveren rond 8u30 op de parking onderaan de gerlospas.
Deze is vreemd genoeg gratis, wat tegenwoordig zeldzaam is.

Bij het uitstappen van de wagen komen we oog in oog te staan met de " Wasserfall Taxi Bus "
We nemen even informatie en we besluiten gebruik te maken van dit minibusje.

Het zal ons brengen tot aan het Tauernhaus, diep in het Krimmler Achental op 1631m hoogte, terwijl we ons nu op 1076m bevinden.

Na een mooie en rustige rit van zo'n goed half uurtje bereiken we ons eindstation, of misschien beter gezegd ons startstation.

De omgeving is schitterend en het kleine gehucht straalt gezelligheid uit.

Doordat we nog maar net ontbeten hebben, beperken we ons tot een een kijkje nemen aan de hut.

Je zou zin hebben om je hier neer te ploffen en van de omgeving te genieten, maar tegelijkertijd kriebelt het om op pad te gaan.

Fauna en flora wisselen elkaar af en al snel beseffen we, dat we hier in een stukje paradijs terecht gekomen zijn.

Het dal is heel uitgestrekt, en op een paar hutten en boerderijen na, onbebouwd.

We bevinden ons dan ook in het Nationaal Park van de Hohe Tauern.

Wanneer je graag fotografeert, dan kun je je hier goed uitleven.

Af en toe komen we oog in oog te staan met de plaatselijke bewoners.

De kinderen vinden het hier blijkbaar nog leuk om de boerenstiel te beoefenen.

Een blik achterom, leert ons dat deze wandeling in de andere richting lopen, ook de moeite waard zou zijn.

Hé leuk, deze boerderij hebben we gisteren nog gezien op de plaatselijke Salzburger TV-zender.

We komen meer hutjes tegen dan mensen, wat we natuurlijk helemaal niet erg vinden.

De Krimmler Ache kronkelt door het landschap.

Na zo'n kleine twee uur wandelen, houden we even halt aan de Hölzlahner Alm, om bij te tanken.

Zo'n 100 meter verderop ligt alweer een volgende hut, wat ons doet vermoeden dat we de watervallen naderen.

Zonder woorden.

Ook deze mooie koe houdt een siesta.

Het dal begint smaller te worden en de weg loopt steeds steiler bergaf.

Ondanks een aantal mountainbikers en enkele tientallen wandelaars blijft het heel rustig wandelen.
Op die twee uren dat we aan het wandelen zijn, hebben we zelfs maar drie gemotoriseerde voertuigen gezien.

De Krimmler Ache is een gletscherbeek waardoor de hoeveelheid water sterk varieert.
In juni en juli stroomt er 20.000 m3/h water terwijl dit in februari 500 m3/h is.
De grootste hoeveelheid werd op 25 augustus 1987 gemeten en wel 600.000 m3/h.

Vanavond forel op het menu ?

Na zo'n 2u30 minuten stappen, pitstop inbegrepen, komen we aan de plaats waar het water zich even verderop de diepte instort

GA HIER NAAR DEEL 2 VAN DE REPORTAGE

Wij verbleven in deze mooie vakantiewoning.

------------------------------------------------------------------------

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------