De Galitzenklamm en de Lienzer Klause in Oost-Tirol

De Galitzenklamm

Op een ietwat bewolkte dag besloten we de Galitzenklamm nabij Leisach te bezoeken.
De klamm ligt zo'n 7 kilometer ten zuiden van het centrum van Lienz.

De toegangskaartjes en verplichte helmen kregen we net voorbij het gezellig ''Gösser-cafeetje''.
De toegang was voor ons gratis, een bezoek aan de Galitzenklamm is namelijk in de Osttirol CARD inbegrepen.

De helmen stonden wel heel komisch op onze hoofden.

De Galitzenklamm was wel mooi, maar uiterst kort. Bovenaan de foto zie je, bij de brug, het eindpunt van de wandeling.

Met veel geweld stortte het water naar beneden.

Eventjes klimmen hoorde er natuurlijk ook bij.

Zoals we dat gewoon zijn in Oostenrijk waren de paden en bruggetjes wel goed onderhouden.

Aan het, toch wel snel bereikte eindpunt, en ook keerpunt, brak de zon dan toch weer helemaal door.
Een nadeeltje van de Galitzenklamm is ook wel dat zowel klimmers als dalers
gedeeltelijk langs hetzelfde pad moeten en dus dient er wel af en toe eventjes gewacht te worden.

Deze merkwaardige en fraaie figuur was uiteraard een foto waardig.

De Lienzer Klause

Een bezoekje waard is ook de Lienzer Klause, aansluitend bij het gehucht Burgfrieden.
De gehele site behoort tot de gemeente Leisach.
Deze ruïne ligt 7 kilometer ten zuiden van Lienz, aan het begin van het Pustertal dus.
De burcht en het gehucht liggen aan een nauwe doorgang van de Drau, daar komt de naam Klause overigens van.
De Lienzer Klause ligt vrijwel recht tegenover de Galitzenklamm.

Het witte gebouw net voorbij de ingang is bewoond en onderhouden.

Het bewoonde gedeelte is dan ook opgesmukt door bloemen en planten.

In het gehuchtje is alles pais en vree, heerlijk.
Oorlog lijkt hier nu wel heel ver weg, natuurlijk zal het dorp er tijdens
de vele oorlogen uit de geschiedenis van de Klause nog niet geweest zijn.

De kantelen waren over het algemeen wel heel erg gehavend.

Het gaf toch een speciaal gevoel om op deze plek te lopen, 7,5 eeuw  is voor ons mensen, toch al heel wat.

De mama en haar jongste zoon verlieten als eersten de voormalige oorlogsburcht.

En daar waren we dan alweer, bij het kapelletje van Burgfrieden, waar we ons wandelingetje aanvatten.
We haalden eventjes wat spulletjes uit de auto.

Hoe klein de kapel van het gehuchtje Burgfrieden ook is, het interieurtje mag best gezien worden.

We sloten de dag af met een lekker avondpicknickje met op de achtergrond, jawel, de Lienzer Klause.

Een stukje geschiedenis
- De eerste authentieke, schriftelijke vermelding stamt uit 1253, dus is net de kaap van 750 jaar overschreden,
al is het grootste gedeelte nu nog slechts een ruïne.
- De gunstige verdedigingsligging was de aanleiding tot het bouwen van de vestigingsburcht
en was meermaals militair belangrijk, voor het laatst tijdens de Tiroler vrijheidsoorlog in 1809.
- Vanaf de veertiende eeuw tot in 1806 was de burcht naast een militaire vestiging ook de zetel van een rechtbank.
- In 1661 werd na de aankondiging van de wapenstilstand tussen de Oostenrijkers en de Turken
het kasteel door de bouwmeesters Christoph en Elias Gumpp naar de destijds modernste vestigingstechnieken verbouwd.
- In 1783 werd de burcht aan de staat verkocht.
- In 1809 verhinderden de Tirolers de opmars van de Franse generaal Rusca en zijn troepen.

Zowel de Galitzenklamm als de Lienzer Klause liggen op zo'n 1150 km van Knokke (B), 1140 km van Middelburg (NL), 1210 km van De Panne (B), 1220 km van Amsterdam (NL), 1060 km van Antwerpen (B), 1145 km van Leeuwarden (NL), 1115 km van Gent (B), 1185 km van Utrecht (NL), 1075 km van Brussel (B), 1115 km van Breda (NL), 970 km van Genk (B) en 955 km van Maastricht (NL).

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------