Het Seebachtal nabij Mallnitz

Het ziet er vandaag heel erg bewolkt uit en de weersverwachtingen melden weinig beterschap.
Misschien is dit wel eens het moment om onze oude vakantieverblijfplaats Mallnitz te bezoeken.

We rijden het Gasteinertal door tot op het einde waar we de autotrein nemen naar Mallnitz.
Eens daar aangekomen, lijkt het wel een spookstad. Op een tweetal inwoners na, niemand te zien.
Blijkbaar is het winterseizoen hier afgesloten, terwijl de wintersportpret in het Gasteinertal nog op volle toeren draait.

We maken even een stop bij het toeristenbureau, waar men ons meldt dat alles dicht is.

We besluiten dan om een ooit gedane zomerwandeling eens in winterse omstandigheden te doen.
We gaan richting Seebachtal.

Op de parking van de Ankogelbaan staat geen enkele wagen, terwijl het hier anders vrij druk is.
We laten de auto achter en stappen richting Schwussnerhütte.

Het blijft momenteel droog en echt koud is het ook niet.

Al heel snel bereiken we de Stappitzer See, die er totaal anders uitziet dan tijdens de zomer.

Vreemd misschien, maar best wel mooi.

Hier en daar vallen sneeuwvlokjes uit de lucht, en er steekt een felle wind op.

In de verte lijkt het al goed te sneeuwen.

We geven niet op, trotseren een mini-sneeuwstorm, maar moeten uiteindelijk onze wandeling stopzetten wegens lawinegevaar.

Een beetje jammer, maar niets aan te doen.
We maken gebruik van deze onderbreking om ons lunchpakket te verorberen.
Gelukkig hebben we ook hete bouillon mee in de thermos.

Op de terugweg doen we het heel wat kalmer aan en focussen ons op de schoonheid van de natuur.

We houden ook nog even halt aan het vissershuisje aan de Stappitzer See.

Ondanks dat het nog steeds lichtjes aan het sneeuwen is, wil ik mijn best doen om de toch wel grote kleurendiversteit van het winterlandschap te fotograferen.

Eindelijk komt de zon er eventjes door, wat een heerlijk gevoel geeft.

Ook de forel komt eventjes zonnen.

Ik had nooit gedacht dat ik hier zo'n mooie verzameling kleuren zou aantreffen.

Eens vertrokken ben ik moeilijk te stoppen.

Terwijl ik mij fixeer op de bodem van de rivier, zoekt Annik de bergflank af naar wild.

Ik hou wel van deze abstracte beelden.

Twee uur na vertrek staat de wagen nog steeds moederziel alleen op de parking.
Ondanks dat Mallnitz verlaten was, hebben we heel erg genoten.

------------------------------------------------------------------------

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------