Luzern

Bij onze verkenning van het Vierwoudstedenmeer gaan we een bezoekje brengen aan Luzern.

Luzern is de hoofdstad van het gelijknamige district en kanton Luzern.
De stad ligt aan het noordwestelijke uiteinde van het meer van Luzern, waar het water uit het meer weer in de rivier de Reuss stroomt.
De stad is het economische en culturele centrum van Binnen-Zwitserland (of Centraal-Zwitserland).
De Reuss verdeelt de stad in de oudstad en het nieuwe gedeelte.
Twee bruggen verbinden de oude en nieuwe stad: allereerst de oudste, overdekte houten brug van de wereld, de Kapellbrücke, met de watertoren.
De tweede brug is de meer stroomopwaarts gelegen Spreuerbrücke.
De ligging tussen het meer en de bergen Pilatus en Rigi is schilderachtig en zorgde voor een vroegtijdige ontwikkeling van het toerisme.
(Bron: Wikipedia)

We parkeren de wagen in een ondergrondse parking aan de Zürichstrasse en begeven ons in de oude stad.

Detail van het Dornachhuis op de Hirschenplatz.

Luzern is een heel levendige studentenstad.

Om de hoek van de Weinmarkt ligt dit fraaie gebouw.

Detail van de fontein op de Weinmarkt.

Vakmanschap!

Vanaf de Reussbrücke zie je de Jezuïetenkerk staan.

De zoveelste fontein.

De apotheek.

Je raakt niet uitgekeken op het cultureel erfgoed van deze mooie stad.

Franciscanerkerk
Karakteristiek bouwwerk van de bedelordearchitectuur in de Middeleeuwen.
Gebouwd in de tweede helft van de 13e eeuw.

Recht voor ons ligt het Raadhuis
Gebouwd tussen 1602 en 1606 door Anton Isenmann in de stijl van de Italiaanse Renaissance.

Binnenzicht van de Jezuïetenkerk
Eerste groot sacraal bouwwerk uit de baroktijd in Zwitserland.
Gebouwd in 1666 door pater Christoph Vogler in opdracht van de Jezuïeten.

De bekende Kapelbrug, die je zowat op elke kalender en elk boek over Zwitserland ziet staan.

De Kapelbrug (Duits: Kapellbrücke) is de belangrijkste toeristische attractie van de Zwitserse stad Luzern.
Het is een houten overdekte brug met een lengte van 204,7 meter (oorspronkelijk 285 meter).
De brug bevindt zich op de plaats waar de rivier Reuss het Vierwoudstrekenmeer verlaat.
De kapelbrug is vernoemd naar het nabijgelegen Sint Peterkapelle op de linkeroever van de Reuss, de eerste stadsparochie.
De brug is meer dan 650 jaar oud, maar het grootste deel van de brug is vernieuwd nadat een brand op 18 augustus 1993 de brug,
op de watertoren (Wasserturm) en de beide brughoofden na, had vernietigd.
Het vernieuwen en onderhouden van de brug is door de jaren heen altijd noodzakelijk geweest;
dit als gevolg van natuurlijke slijtage, invloed van het weer op het hout en natuurcatastrofen.
Ook de brand in 1993 was niet de eerste brand.
De bouw van de brug is terug te voeren, volgens de overlevering, op een natuurcatastrofe in 1333.
Een onweer bij de berg Pilatus zorgde ervoor dat er zo veel hout naar de Reuss werd gespoeld,
dat hiervan een brug kon worden gebouwd.
De eerste opmerking over de brug in een oorkonde was in 1367, waarbij ook de watertoren werd genoemd.
De watertoren stamt vermoedelijk uit ongeveer 1300.
Aanvankelijk was de functie van de Kapelbrug niet beperkt tot het overbrengen van voetgangers,
maar maakte de Kapelbrug ook deel uit van de verdedigingswerken rondom de stad Luzern.

In 1599 besloot de stadsraad van Luzern om de brug te verfraaien met afbeeldingen.
Dit besluit werd genomen, nadat reeds in het midden van de 16e eeuw de Hofbrug (Hofbrücke) voorzien was van religieuze afbeeldingen.
Het concept van de afbeeldingen van de Kapelbrug werd ontworpen door de stadsschrijver Renward Cysat (1545 - 1614).
De afbeeldingen vertellen het verhaal van het oude Eedgenoten en de stad en republiek Luzern uit zicht van de katholieke reformatie.
Het bestaat uit 3 thema's:
De ontwikkeling van de geschiedenis van Luzern en het Zwitserse Eedgenootschap
Het leven en de dood van de stadsbeschermheilige: Leodegar
De legende van de heilige en beschermheer van Zwitserland: Mauritius
De schilderijen zijn gemaakt door de Zürichse schilder Heinrich Wegmann (of Wägmann) met hulp van onder andere zijn zoon.
De schilderijen werden gefinanceerd door de rijke burgers van Luzern.
Er werden oorspronkelijk 158 schilderijen gemaakt, waarvan echter in de loop van de tijd steeds meer schilderijen werden weggehaald.
Niet alleen was vandalisme al in de 17e eeuw een groot probleem, waardoor schilderijen vervangen of gerestaureerd moesten worden,
ook werden schilderijen weggehaald omdat de brug verkort werd.
In 1833 tot 1835 werd de brug enige tientallen meters verkort en de laatste keer in 1898, toen ook het noordelijke bruggenhoofd werd geconstrueerd.
Tot 1993 bleven 147 schilderijen behouden, maar bij de brand in 1993 werd twee derde van de schilderijen vernietigd.
Na restauratie en vernieuwing worden er momenteel 110 schilderijen gebruikt in de nokken van de brug.
De schilderijen zijn tussen 150 en 181 cm breed en 85 tot 95 cm hoog.

De Watertoren maakte deel uit van de stadsverdediging en werd omstreeks 1300 gebouwd. Hij is achthoekig en meer dan 34 m hoog.

Eén van de schilderijen onder de nok van de Kapelbrug.

We blijven even hangen rond de cabane en besluiten dan via een gedeeltelijk andere route terug te keren naar Zinal.

De Rathaussteg en het stadhuis zelf.

Ook hier een gezellige drukte.

Amai, ook hier een prachtige muurschildering.

De stadstoren op de Kornmarkt.

De Fritschifontein

Restaurant Fritschi in Luzern , genaamd naar 'broeder
Fritschi' oftewel ' broeder Fridolin' , een legendarisch figuur uit
Luzern gerelateerd met Fassnacht (carnaval) .

Voor wie in de buurt is, is een bezoek aan Luzern zeker aan te raden.

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------