De Oberaarsee bij de Grimselpass  (Berner Oberland)

Vandaag staat, als verkenning, een rondrit op het programma.

Zo zetten we koers naar Wallis via de Grimselpass.
Hoewel we in het naar boven rijden steeds in de mist zitten, klaart het boven op de pas toch wat op.

De Grimselpas vormt de verbinding tussen Berner Oberland en Wallis.
De huidige pasweg is aangelegd in 1894.
Vroeger vormde de pas samen met de zuidelijker gelegen Griespas
een belangrijke verbinding tussen Noord-Zwitserland en Italië.
De pashoogte ligt op 2.165 meter.
De weg is goed uitgebouwd, breed en nergens bijzonder steil.
Nabij de pashoogte liggen drie grote stuwmeren: de Grimselsee, de Räterichsbodensee en de Oberaarsee.

De Oberaarsee is via een zes kilometer lange zijweg te bereiken.
Het is er beurtelings rijden omdat de weg op diverse plaatsen vrij smal is.

Deze rit is voor ons een echte openbaring, want na elke bocht wordt je beloond met een schitterend landschap.

Naast de weg gaapt een diepe kloof waarin we nog net een stukje van de Grimselsee zien.

De 4047m hoge Lauteraarhorn is er eentje van formaat.

Na een supermooi ritje komen we aan bij de Oberaarsee.
Op een vijftal auto's na, zijn we de enigen die getuige mogen zijn van dit natuurfenomeen..
In dit meer wordt het smeltwater van de Oberaargletsjer die
op de oostflank van de 4.274 meter hoge Finsteraarhorn ligt, opgevangen.

Het is er schitterend!
Op zo'n moment denk ik toch wel eens aan de collega's op het werk die nu mogen werken.

Een verkeerslicht geeft aan wanneer de weg vrij is om de terugkeer aan te vatten.

Onderweg maken we nog een tussenstop om enkele foto's te schieten.

Het woeste landschap heeft een bijzondere uitstraling, die moeilijk beschrijfbaar is.

Ook hier heeft de herfst zijn stempel achter gelaten.

Hier zien we de Galenstock.

We hebben blijkbaar kunnen genieten van een éénmalige opklaring, want alweer verschijnen grijze wolken.

Het weer wordt slechter, maar toch zijn we heel gelukkig dat we de Oberaar Panoramastrasse in al zijn glorie hebben gezien.
De Grimselpas ligt er somber bij en de Totensee doet zijn naam alle eer aan.

Net over de pas is dit het enige dat we nog van de Furkapas hebben gezien.
Dus weer een reden om hier nog eens terug te komen.

Wij bezochten deze regio toen we logeerden in Studio Fluehli in Goldiwil .

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------