Kaunertal
(klik op de kaartjes voor een uitvergroting)
Het Kaunertal is gelegen in het zuidwesten van Noord-Tirol, het
is een zijdal van het Oberinntal.
Het beginpunt van het Kaunertal, overigens een prima verblijfplaats,
Prutz ligt op zo'n:
980 km van Groningen (NL)925 km van De Panne (B)920
km van Amsterdam (NL)
880 km van Utrecht (NL)855 km van Breda (NL)850
km van Antwerpen (B)
840 km van Gent (B)785 km van Brussel (B)765 km
van Genk (B)750 km van Maastricht (NL)
Van de zijdalen van het Oberinntal is het Kaunertal een van de mooiste.
Diep dringt het smalle, 25km lange dal het bergland van de Ötztaler
Alpen binnen en die bergen laten
het dal weinig ruimte. De Alpenflora is nog uitbundiger op de berghellingen
boven de sneeuwgrens,
waar ook de opnieuw uitgezette steenbokken zijn te zien die rond
de Verpeilspitze nu de grootste kolonie
van Oostenrijk vormen. De toppen in het westen behoren tot de Glockturmkamm
(Glockturm 3355m),
in het oosten tot de Kaunergrat (Verpeilspitze 3425m) en in het
zuiden tot de Weisskamm, allemaal
bergketens die behoren tot de Ötztaler Alpen.
In de Weisskamm zijn de indrukwekkendste ijs- en eeuwige sneeuwdragende
Dreitausenders:
Wildspitze (3774m), de hoogste berg van Tirol, Hoch Vernagtspitze
(3539m), Weisseespitze (3526m),
op de grens met Italië, uit welke bergwereld de Gepatschferner
naar omlaag komt, de op één na
grootste gletsjer van Oostenrijk. Vanaf Prutz in het Oberinntal
leidt de weg met hellingen tot 14%
het haakvormig gekromde dal binnen. Even boven Prutz steekt een
zijweggetje de Faggenbach over
naar het dorpje Kauns (1054m; 370 inw.), hoog en zonnig gelegen
en bekend om zijn fruit.
Meer is er te vertellen van het nu volgende Kaltenbrunn (1261m).
Reeds vanaf 1272 Komen duizenden
pelgrims naar deze plek voor de bedevaartkerk Maria Himmelfahrt,
een kerk die op een hoogte
staat en door haar afmetingen alleen al verrast.
De weg buigt zich nu zuidwaarts langs de zich kronkelende, forellenrijke
Faggenbach,
langs een enkel kappelletje, langs alleenstaande woningen en enige
gehuchten naar de kleine
hoofdplaats van het dal nml.: Feichten (1273m; 650 inw.), in de
lengte gebouwd langs de oude en
de nieuwe weg, met als centrale punt zijn met ''ui''-bekroonde Pfarrkirche
(1792). In hetdorpsdeel
Platz liggen ook de enige camping en het Talmuseum Kaunertal (geopend
op wo., za. en zo. 's middags).
Na Feichten loopt het dal trogvormig toe en tien kilometer zuidelijker
eindigt het tegen de immense
wand van de Märchenwiessdamm, waarachter zich het zes kilometer
lange stuwmeer
van Gepatsch uitstrekt.
Die Märchenwiesdamm is een bezienswaardigheid, daar hij tot
de grootste dammen van Europa behoort,
die niet uit beton maar uit natuursteen zijn opgetrokken. Langs
de oostelijke oever voert een
tolweg (18km). Deze Kaunertaler Gletscherstrasse eindigt bij een
restaurant aan de
Weisseegletsjer op een hoogte 2750m. De Wiesejaggl op meer dan 3000m
hoogte (ook voor niet-skiërs)
is van daaraf te bereiken met een stoeltjeslift. Het pad langs de
westelijke oever van het stuwmeer is
bestemd voor wandelaars, die bijvoorbeeld in het westelijk gelegen
Kaiserbergtal willen doordringen
of naar het Gepatschhaus en verder naar het zuiden willen lopen.
En dan nu wat betreft onze wandelingen in dit schitterende dal:
Zoals zichtbaar op de plannetjes, bovenaan deze pagina, ligt het
Kaunertal in het zuidwesten van
Tirol nabij de grenzen van Italië en Zwitserland.
Bij wijze van oefening hebben we eerst een wandeling gemaakt aan
de westelijke oever
van de Gepatschstausee. Daarna zijn we dan ook nog de stoeltjeslift
opgesprongen naar het
''Dreiländerpunkt'' österreich, Italien (Südtirol)
und Die Schweiz. De oefenwandeling daarin
bestond er vooral uit, de toch wel lastige afdaling per stijgijzers
vanaf het" drielandenblick" (3160m)
naar het Gletscherrestaurant.
Vanaf het Gletscherrestaurant heeft men een prachtig zicht op de
Weisseespitze (3526m).
En dan, de volgende dag, gingen we richting Rauhekopfhütte.
Deze wandeling begonnen we net voorbij de Gepatschstausee.
Aanvankelijk startte de wandeling nog gemoedelijk tussen het groen,
waar insecten voor het nageslacht
zorgden en vele bloemen, waaronder de prachtige, gele Trolliusbloemen
bloeiden.
Daarna moesten we over de Gepatschferner, op de wandelkaart was
die aangeduid met een streeplijn,
dit was omdat de overgang over de gletsjer door dooien en vriezen
elk jaar anders was.
De Gepatschferner kwam al vlug achter de hoek tevoorschijn, maar
eer we er uiteindelijk
opstonden verstreek er nog heel wat tijd. Maar dan, stonden we na
een hele poos de beste overgang te zoeken,
toch op de gletsjer. De gletsjer is op de Pasterzegletscher (aan
de voet van de Grossglockner) na, de
langste gletsjer van Oostenrijk (zo'n goeie 10 km lang).
Na een moeilijke overtocht en dan nog een steile klim, bereikten
we dan toch de Rauhekopfhütte. De hut
was enkel bevolkt door twee vrouwen van de D.A.V. - Abteilung Frankfurt
en twee alpinisten.
In de avondzon was het heerlijk genieten van ''Ein halbes liter
Bier''. Eenmaal de zon achter de bergen
was verdwenen was het beste stekje om te vertoeven, binnen in de
hut. Het was een, hoewel ietwat
gevaarlijk, erg mooie en leuke tocht in de toch nog vrijwel ongerepte
hooggebergtenatuur van het Kaunertal.
's Anderendaags moesten we dan terug over de hard bevroren Gepatschferner
terug.
------------------------------------------------------------------------
LINKS
skimap Kaunertal
snowboarding
Kaunertal
Webcam
Kaunertal
Kaunertal
algemeen
Wil je meer info over deze streek of andere,
stel dan je vraag op het
ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------
|